Baktıkça uzaktan sana ,
bana derin bakmanı istemiyorum ,
utanıyorum ,
Esrarlı ruhum yığın yığın yandı,
al al yanaklarım ,
sen ölü gibi yanma ,
Sogukta yangın nazlıdır ,çünkü
biliyorum ,
sen yıldızlar altında üşüme ,
susar gönül şarkılarım , dilim dolanır ,
çünkü yaşamak sensiz akıyordu
damarlarımdan gizli gizli ,

karlar düşüyor yeryüzüne kavura kavura ,
Yine bakıyorum camdan , kimsesizim .
sekiyor gözümden mermiler karanlığa
Ankarayı vuruyor , uykudasın
sen yaralanma ,
varsın içimdekiler vurulsun .
meydan okusan , kahraman sen olsan ,
Kanım dökülsün
yine bir kösedeyim yıkılmış ,

Karda yuvarlanan çocuklar kadar mutlu ol
Hırçın bir ruzgar , nefesiyle sevdayı üflesin sana ,
Bembeyaz, adını bilmediğim bir başdönmesi gibi
Kardan adamın kaderi kadar,
Yine burada diyorum , güneşi görene kadar ..

Kendi içimde hüzün ,kıyametler kopartan ,
kızıl ve yorgun akşamdan arda kalan
gecelere imkansızlık düğümleyen,
nedir debelene debelene duraklarda ilerleyişimizi
alkışlayan kader ?
tak tak örseleniyoruz darbelerle ..
soruyorum , neden, hatıralar sürekli delişmen ,
hacet yok cevaba , düşünmeden yaşasam ,
o zaman desene yine yalnızım..