Bir adın kalmalı senden geriye
Bana hatıra
Bir de bende yitirdiklerin
Aynaların ardında sır olarak kalsın
Ve o kahrolası gurbet
Sen gecelerime hapsettiğim sevgili
Sen diye ağlamadım mı sanıyorsun
Duvarlara tırnaklarımla kazıdım ismini
Ateşe tutmadım mı yüreğimi
Geceleri koynuma alıp sana ihanet etmedim
Sen diye inledim geceler boyu
Yazdığım tüm şiirler
Gözlerini saçlarını seni anlatır
Cümlemin sonuna nokta koyamam
Fikrimin ince gülüydün sen benim
Hayalin gitmedi hiç karşımdan
Deniz yosun değil kan kokuyordu
Dalgalar med cezir yaşıyor
İçim içime sığmıyor
Azgın bir nehir gibi
Buluşmak ister gibi sevgiliye
Kaybetmenin o zehirli buğusu
İsyan olmuş içimde
Seni hatırlatan herşey
Sararmış sayfalar arasında kaldı
Yalnızlığımı bu sevdaya yakıştıramadım
Hıçkırık tadı pencere önü çiçeklerim
Ayrılık kurşun kadar ağır geldi
Bulutlar dönerken kızıl renge
Seni unutmak mı
Aşkımızın bedeli söyle ...






Refik
22 . 12 . 2018
İstanbul