Gittim;
Çaldım kapımı
’Kim o’ dedim içeriden
Kapının önünden ’ benim’ dedim...

Açtım kapıyı
Ben karşıladım bütün kimsesizligimle beni
İçeri girdim
Etrafıma bakındım
Hoş geldin dedi içerideki ben
Buyur etti beni en baş köşeye
Sarıldım, beni karşılayan bana
Gözlerim doldu beni öylece karşımda görünce
Ne çok özlemişim,
Ne çok ihmal etmişim
Sarılmamız epey bir zaman sürdü
Hasret giderdim benle...
Eskiden, arada bir bana giderdim
Zaten yolumun üstü
Ayak üstü bile olsa uğrardım
Bu aralar beni unutmuşum...

Oturduk,
Dertleştik uzun uzun
Benim boyum benim boyumdan biraz uzun
Biraz kısa
Güldük epeyce,
Duvarları boyarcasına kahkahamızla
Sustuk sonra,
Tavana bir yalnızlık çizdik
İkiz bir yalnızlık...
Uzun uzun...
Sonra, beni benden aldı bir hüzün
Götürdü uzaklara
Bütün gece ağlaştık
Uyuduk
Uyandık...

Pencere önüne konan kuşa yem verdim
Saksıdaki çiçeğe su
İçeriden geldi kahve kokusu...
İyi ağırlandım yalan diyemem
Beni çok özlemiştim
Ben de beni özlemiş
Hoş buldum
Hoş gördüm
Hoş tuttum
Hoş kaldım
Hoş gittim...
Hoşuma gitti
Bir daha geleceğim bana
Sık sık uğrayacağım bundan sonra...

Ha, unutmadan;
Öldüğümde,
Beni benim yanıma gömün
Beni en iyi o tanır
En iyi o anlar
Bakmayın ihmalkârlığıma
Onunla çok iyiydik bir zamanlar...

S.U.

Serkan Uçar

19.12.18