Bir laf kalabalığı.
Döner durur etrafım da.
Çöktü aklın sistemi nerdeyse.
Baş ağrısı gibi.
Gidip geliyorum aklın.
Karmaşık koridorun da.
Ayırt etmekten zorlanıyorum.
Artık anlamlı olanla anlamsızı.

Ortada var bir mesele.
Çözülmesi oldukça zor.
Geciktikçe Çözülmesi.
Artıyor artçı şokları.
Desem de kendimce sus.
Çatlıyor sızıntı yapıyor.
İçimdeki o suskunkuğumun direnci.

Hiç uykuya dalmazmı bilmem.
Yirmi dört saat ayık kalan.
Rüyalarıma kabus olan.
Sık sık gece yarıları.
Beni derin uykularım da.
Uyandıran bu huzursuzluğun.
Bitmeyen şok dalgası.

Öğle yorgunumki kimsenin.
O görmediği ruhumun derinliklerinde.
Bazen sus pus olur kelimeler.
Gelmek istemez dile.
Saklasam da insanlar da.
İçim de kopan kiyametleri.
Yine yansır yüzümün gerilen.
Ve çöleşen corafyasına.
Zaman ufalanıyor kayıp gidiyor.
Tutamıyorum avuclarımın arasında.