Sana yazıldığım yıllarda

Kuşlar konardı yollara.

Kaplumbağalar yürürdü ağır ağır

Baykuşlar tünerdi bacalara.

Sana yazıldığım yıllarda

El sallardım gökteki turnalara.

Mavi mürekkepli dolma kalemle

Ucu yanık mektuplar yazardım sayfa sayfa...

Sana yazıldığım yıllarda

Huzur evleri yoktu mesela.

Ebe denirdi büyük analara.

Bilsen ne çok inanırdık siyah beyaz aşklara.

Ve sana yazıldığım yıllarda

Kara tren salınırdı dağlarda.

Hiç gelmezdi bizim oralara.

Biz yaşlanmışız sevdiğim

Kalubeladan kalmışız.

Konmuyor artık kuşlar yollara

Çıkmıyor kaplumbağa evinden sokağa.

Biliyor musun Gönül Tanem?

Biliyor musun Ellerimde Kelepçem?

Biz elimizle gömdük toprağı betona…


Yazan:MEHPARE GÖKÇE