Şarkıların ezgilerine damlamış yalnızlığım,
Çizmişim içimdeki tüm kederlerimi,
Kim bilir?
Yarınlarda, bizli doğrularla var olacak mıyız?

Benlikler, şiirleri irdeleyerek okurken,
Ruhun sevgisine dokunur şiir dilimiz
İşte tam o dokunuşa değer yürek benliğimiz...

Bazen...
Gecemizi aydınlığa varmak için kullanırdık,
Sabrederek, hidayete ererek hedefe ulaşırdık,
Külliyen hep doğruları söylerdik,
Suçsuz aşk yoktur diye söylenirdik
Suçlanmamış aşk, hiç yaşanmamış olanıdır derdik
Çocuklarımıza geleceğimizin vârisidir dedik sarıldık
Onları bizim hep hakiki teminatımız saydık
Yine de acemice sabahlara yaralı uyandık...

Nice adamlar tanıdık değen olmadı
Ne hatır sayan, ne de dostluğa değer kalmadı
Gönüllere hakiki doğruluk yaraşmadı
İnsanlar, ne soğuğa ne de kışa alışmadı...

Aynada göründüğümüz gibi,
Güçlü olmayabiliriz!
Kim bilir?
Bedenler isyanın çağrıştırdığı haykırışların ortağıdır?

Biz, dünlerimizi, yarınlarımıza komşu ettik
Ruhumuzu inciten ne varsa denize fırlattık
Can evimize misafir olan fikirlere itaat ettik
Hep çalıştık çabaladık ama değer veren olmadı...

Mehmet ÖKSÜZ

Resim: Gökhan Kaygusuz