52
Yorum
118
Beğeni
0,0
Puan
3483
Okunma


Hüznümü salıyor şu iki gözüm
Yağmura yağışa ondandır akmam
Susmayı bellerken kırılgan özüm
Üstüne dönerek şimşekler çakmam
Hatrıma gelince bir içten bakış
Duygumda çoğalır derine akış
Gün öğle olsa da mevsim karakış
Baharın gelende yoluna çıkmam
Nasılsa hiç bir şey olmuyor zorla
Geceyi sabahlar bölmüyor horla
Biz ki düşümüzden çıktık zararla
Gönlümü gönlüne getirip sokmam
Yürekte saklarken bunca kederi
Aklımda hesabın değildir yeri
Ardımızda viran dünleri beri
Alarak sendeki direnci yıkmam
Başından aştığım dağlar habersiz
Kınalı kekliğim uçmaz ezbersiz
Yitmişe, bitmişe incinmen yersiz
Yansam melil melil canını yakmam
İçimde anlamsız gölgeler kayıp
Bu taşkın halimi hissime sayıp
Eğilip alnını son kez kutsayıp
Giderken ardıma vallahi bakmam...
Nezahat YILDIZ KAYA
Edebiyat Defteri’ne ve sayfamı ziyaret eden herkese teşekkür ederim.