Kar kapıya dayanmadan çekilip gitmez sonbahar
Taş toprak örtünemiyor beyaz ipekten yorganı
Yazdan kalma bu sıcaklar her sarıya ömür katar
Uyusa biraz tohumlar erken verecek sürgünü

Saçaklara tutunamaz kışın balerin kızları
Kardan adam nere gitmiş kaybolmuş çoktan izleri

Aralık mı bırakılmış yaza açılan kapılar
Bayramlığını giyecek erkenci erik kayısı
Ağaçlar da kalmadı ya binaların hep tapular
Yaşanılan mezarların gün be gün artar sayısı

Bekliyoruz sonumuzu duyacağız birgün sur’u
Korkunun ecelimize hiç faydası yok doğrusu

Isınmadan yanıyoruz buz tutarken içlerimiz
Bu nasıl kara sevdaymış ağarmayacak günümüz
Kavrulur muyduk yine de artmasaydı suçlarımız
İnanıyorsak doğruya çevrilir elbet yönümüz

Aşka biat etmeyenler nereden bilsin ateşi
Ayı ortasından bölen avcuna verir güneşi

Yar dediğimiz yardımcı ne istiyorsak veriyor
Aşkından yaratmış canı kıyameti koparan biz
Hayır isteyelim yeter yollarımıza seriyor
Şerlere bulaşan hep biz yine kızıp köpüren biz

Kendimize gelmek için tufanı mı bekleyelim
Durup düşünelim biraz akla vicdan ekleyelim