nereden başlasam,
nasıl anlatsam bilmem ki,
başka gözleri istemem,
yabancı sözlere de kapalı kulağım,
sen geçmezsen buralardan,
yolumu sapıtırım.

ne zaman gözlerine baksam,
kendimden geçiyorum,
bayağı bir şeyler de geçiyor içimden,
aşk, sevgi, hasret dedikleri buysa,
havan topu kadar etkili menzili,
yoksa böyle paramparça olmazdım,
sanki aşkı yaşadık da acısı kaldı,
bu da trajikomik meselenin,
en can alıcı özeti.

ya yoğun bakımdan çıkar beni,
dudaklarının kıyısında gezdir,
ya da ilelebet Gayya Kuyusu’na at,
kuruyup yanmazsam şerefsizim,
başka da kurtuluş yolum yok,
varsa da, söyle bileyim,
zaten yarım akıllı doğmuşum,
hata benim, ya seni hiç sevmemeliydim,
ya da seni çok sevdiğimi,
kendimden dahi gizlemeliydim.

güya bütün yollar Roma’ya çıkarmış,
aklına şaşarım, bunu hangi papaz söylemiş,
bu da ben gibi kafayı taaaa baştan yemiş,
bana ne elin gavurundan,
bana ne şiirlerden, romanlardan,
bana ne dışarıdaki soğuk havalardan,
ben bilmem, gönlüm bilir,
içinde adım atmadığın,
bakmadığın her bir şey,
hiç bir şeydir nazarımda,
kalbimi bedenimden çıkar,
bak, yine sana çıkar tüm yollar.

senin olmadığın yerlerde,
ben de olmayayım,
yaklaş hele, yaklaş da,
az yolumu bulayım,
baştan seçtim yolumu,
bir sana hasta olayım,
çok çok öpeyim, azıcık bakayım,
değmesin gözlerine nazarım.

Vecdi Murat SOYDAN
(Yaşanmamış Aşkların Şairi)
05/12/2018, Isparta

* Gayya kuyusu: 1- Cehennem kuyularından, nehirlerinden veya vadilerinden birinin adı. 2-(mecazi) derinlere kök salmış, içinden çıkılamayacak denli karışık, umutsuz, çapraşık iş, durum ya da karmakarışık işlerin döndüğü yer.