1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1013
Okunma
Bir zamanlar büyük bir dağdınız
Küçük dağlara nispet yapardınız o devasa gövdenizle
Yıkılmazdınız
Kırılmaz bükülmez gibi dururdunuz heybetinizle
Size bakanlar mağrur başınıza hayranlıkla bakar
Ve derlerdi;
Ne kadar sağlam bir tarzı var
Bulutlara değerdi başınız
Eğilmezdi yere hiç
Güneş önce size doğar
Yağmur önce size yağardı
Yerdekiler pek de umrunuzda olmazdı
Hatta onları hiç görmezdiniz
Yükseklerden inmeyen gözlerinizle
Yalçın kayalıklar der ve resimlerdi bazıları sizleri
Şiirlere konu olurdunuz
Çok hoşunuza giderdi
Zirvenize çıkmak için can verirdi dağcılar
Eteklerinizde pervane olurdu yağcılar.
Size sesleniyorum çakıl taşları
Çamurlara batmış o minik gövdeleriniz
Sizlere sesleniyorum çakıl taşları
Nerede kaldı o mağrur maziniz…
5.0
100% (5)
Cevap Yaz