İnsandan Gelenler Çekilmiyor,

İnsan sofrasında birliğe geldik
Çıkarın pis yüzü silinmiyor dost
Toprağa tohumu serpelim dedik
Bahar gelmeyince ekilmiyor dost

Emek verip yokluk hırkası giydik
İnsanı kâmile hep boyun eydik
Tanrıdan gelene eyvallah dedik
İnsandan gelenler çekilmiyor dost

Güneşten korkarız düşe yatarız
Hırsızı soysuzu elde tutarız
Karanlık dehlize düşüp gideriz
Işık sızmayınca çıkılmıyor dost

Yoksullukla yüklü fakir çıkını
Sırtlamış gidiyor herkes ırkını
Çok derinden kazmış zalim kökünü
Halklar bir olmadan sökülmüyor dost

Can derdine düşmüş devlet-i ali
Ne kaymakam belli ne belli vali
Kötülük kök salmış ayrık misali
Toplanıp torbaya tıkılmıyor dost

Vurguni’yim oldum divane gezen
İnsandır insanı kahredip ezen
Yıkılası demek, le kötü düzen
Kavga verilmeden yıkılmıyor dost

Abdullah Oral