2
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
1833
Okunma
Ne zaman baksam bu fotoğrafa
Yüreğime bir şeyler akıyor
Harf olup diğer bir harfe ulaşamayan
Sözcüklere dönüşemeyen
Bedene bürünemeyen bir şeyler işte
Ama bir şiiri olmalı bu fotoğrafın yine de
Anday’ın ‘’fotoğraf’’şiirinde dediği gibi
Öyle ölümü hatırlatan falan değil
Renksiz, kokusuz
İliklerine kadar işleyen
Bedenini saran rüzgâr gibi meselâ
Yahut sevgi gibi…
Vefa gibi…
Umut gibi işte…
Hissedilen, anlatılamayan
Ama bir şiiri olmalı bu fotoğrafın yine de
Nasıl da bakmışız
Işıl ışıl gözlerimizle
Gülümseyerek uzaklarda bir yerlere
Olmadığımız zamanlardan
Sözlerimizi duyar gibi öylece
Ama bir şiiri olmalı bu fotoğrafın yine de
Zamandan yontu alıp
Duvarın kovuğuna saklar gibi.
5.0
100% (5)
Cevap Yaz