6
Yorum
16
Beğeni
5,0
Puan
1178
Okunma
Lokman duysa bu derdi,çaresiz ağlar
Hekimsiz yurt imiş,kardeş acısı
Çekmeyen ne bilsin,beyler ağalar
İlaçsız dert imiş, kardeş acısı
Vakti zamanı yok ölümün.
Ertelediğin herşey
Düğüm olur diline
Yutkunamaz
Söyleyemezsin
Bitmiştir ölenin duyacağı kelam dilinden
Yok ne yazık ki
Vakti zamanı yok ölümün
Kiminin aslan gibi babası
Kiminin cefakar anası
Kiminin kıyamadığı balası
Eşin,kardeşin
Düşer toprağa
Mani olamazsın
Sanırsın ki kopar kıyamet
Yıkılır üstüne dünya
Ölüm çalana kadar kapısını evinin
Acının ne demek olduğunu bilmezsin
O zaman anlarsın yanmanın ne demek olduğunu
Farkına o zaman varırsın
Hiçbir derdin
Bu kadar can yakmadığının
Çaresizliğin en acı hali
Çöker üstüne bir kara bulut gibi
Düştükçe aklına toprağa koyduğun
Kemirir içini yapamadıkların
Diyemediklerin
Erteleyipte
Söyleyemediklerin
En zor halidir ayrılığın, Ölüm
Saplanır sol yanına cam gibi yokluk
Uyursun acıtır
Uyanırsın acıtır
Bilmezdin daha evvel ama
Öüm apayrı bir acıdır
Gözün ta yürekten ağlar
Düğüm düğüm olur soluğun
Nefes alamazsın
Diken olur batar canına
Söküp atamazsın
Alıştım zannedersin
Lakin kendini kandırırsın
Düne baksan o
Yarına baksan o
Karı erimez dağının
Rengi solar bağının
Daha en güzel çağının
En acı hatırası olur ölüm
Unutulmaz
Çıkmaz içinden bir ömür
Tarifi olmayan bir zulüm
Dedim ya işte
Vakti zamanı yok ölümün...
5.0
100% (11)