DİLENCİ


Bakanlar;Üç on beş de durmuş bir saat görür
Bilmezler ki yelkovan gölgemden hızlı yürür
Beli ince fincanda
Gri dumanlı hasret
Şiir tadı bir yanda
Sığmaz zamana vuslat

Hayal et: Bir sahilde gölgen gölgeye durmuş
Bütün silahlar susmuş pusuyu barış kurmuş
Güneş nanik yaparken
Korkuluk firar etmiş
Yıldız suya yağarken
Bulut seni tüketmiş…

Bilmem kaç kere geçtin o Konak meydanından
Anladın mı halimi pejmürde efkarımdan
Zavallı saat ve ben
İki serseri gibi
Eylemde böyle erken
Yalnızlığın sahibi…

Saat günde iki kez söylese de doğruyu
Ben yüz defa haykırdım içimde ki sevgiyi
Yokluğun yelkovan da
Akrebinde hasretin
İkimiz o meydanda
Bekçisiyiz vuslatın

O konak meydanında o saat kulesinde
İnfaz oldu yokluğun bir şiir dizesinde
Yapayalnız kimsesiz
Konuk oldum göklere
Seni sevdim çıkarsız
Mendil açtım yerlere
Ve bütün saatlerden seni dileniyorum…



TOYNAK