kimsesizlik evresinde günlerim
dumanı üstünde mevsimler alıp
hazanlar satmada yüreğim
sana henüz bitmemiş şiirler yazıyorum fasılasız
gri yansımalar yokluğuna yakışmıyor
hardayım


yoksun
körebe duygularım ertelenen akşamüstü kuytularında

uzak uzakta
köhne kayıttan seslenmede tambur sesleri
viran artı viran teranelerle

dördüncü boyuta kayıyor
sana varmayan yollarının dönüşsüz kıvrımları
kayboluyor


dik dursan da
uçurtmamın kuyruğundan
"kişilik yoksunu" yorgun merhabalar dökülüyor
bir var oluş romanınca kaygılı

eksiğine
sergüzeşt bakışlarla
uyku melası akşamlar konduruyorum

vardığım yokuşlarında
soluksuz gecelerin nefes nefese kalışlarını izliyor

ertesine borçlu doğan yorgun_kırgın sabahlara
üçüncü tekil şahıstan
ardıl kaygılarla yeni tümceler ekliyorum


son güzün
kış bakışlı kasımlarca titreyen kederlerine
mevsimsiz eğreti selamlar gönderiyor gözlerim

yokluğun sürgün çaresizliğe
tarifsiz incinmeler ekliyor bakışların
hicran ötesi
dardayım

Mahir ÖZEL_MAYIS 2008