Bahs açtım ziyade, sevgiyle anıp
Çehresini yıkıp, döndü de, bitti
Sandım ki, sevdamı; görür, uyanıp
Gölgesi peşinden; kendi de, bitti

Aklına esince kalbime delik
Bulup bir bahane açtı, gündelik
Kırılgan canıma, girip; kündelik
Aklima fikrime, sindi de, bitti

Sanma ki, yaklaştık, şöyle can, cana
Anlatırsam konu, olur romana
Olmayan anılar, kalsın zamana
Her gün ayrılığı, andı da, bitti

Boşaltıp ruhumu, verdi elime
Elbette dönerim, eski halime
Dolamam bir daha, tövbe; dilime
Sevgiye şefkate, kandı da bitti

Duygu israfinda; üstüme yoktu
İmgeler gürledi, şiirler aktı
Ruhu, sevgiye aç, hemde, çıplaktı
Tir tir titreyerek, dondu da, bitti

Gözleri ve ellerinden, teninden
Bi haberdim, çaresiz, her gününden
Bir o değil, tümden; onun türünden
İnanın canım çok; yandı da, bitti

Aliye Uyanık /BOZOK KIZI
22. 11.2018 Çanakkale Geyikl