Bence dünyanın en güzel Şiiri ``Annabel Lee`` Ve benim bir şiirim.
Bence dünyanın en güzel Şiiri ``Annabel Lee`` Ve benim bir şiirim. okuyun
Annabel Lee. Edgar allan poe’nin bu şiiri, bir kızın hikayesini anlatır, bir de güzel müzik yapılmıştır bu şiire, özellikle lise yıllarında, cebinde, cüzdanında, alnında bu şiirle gezen minyonlarca insan görmek mümkündür. lakin şair kıskançlığına neden olan, eşsiz, kaliteli, hazin gelen bi şiirdir. 1849 yılında yazılmış, poe’nun ölümünden sonra yayımlanmıştır. poe’nun neredeyse tüm şiirlerinde olduğu gibi bir kadının ölümü temasını taşır. karısına yazdığı sanılmaktadır. anlatıcı annabel lee’nin ölüm sebebinin bir seraphim olduğuna inanmaktadır. nabokov, lolita’yı yazarken bu şiirden esinlendiğini söylemiştir. şiirin asıl özünü ve değerini sadece ’edgar alan poe’nun sevdiği kadına yazdığı olağanüstü bir şiir’ deyip geçmekle anlayamayacağınız ve okuyunca kendinizden birşeyler hissedeceğeniz başarılı bir şiir. yıllardır defterimin arasında taşıdığım ve bir türlü çıkarmaya kıyamadığım, türkçeye en güzel geçişini melih cevdet anday’ın çevirisi ile yapmış bir edgar allan poe şiiri. merak edenler için melih cevdet anday çevirisi: Annabel Lee senelerce senelerce evveldi; bir deniz ülkesinde yaşayan bir kız vardı, bileceksiniz ismi annabel lee; hiç bir şey düşünmezdi sevilmekten sevmekten başka beni. o çocuk ben çocuk memleketimiz o deniz ülkesiydi, sevdalı değil kara sevdalıydık ben ve annabel lee; göklerde uçan melekler bile kıskanırlardı bizi. bir gün işte bu yüzden göze geldi o deniz ülkesinde, üşüdü rüzgarından bir bulutun güzelim annabel lee; götürdüler el üstünde koyup gittiler beni, mezarı ordadır şimdi, o deniz ülkesinde. biz daha bahtiyardık meleklerden onlar kıskandı bizi- evet!-bu yüzden(şahidimdir herkes ve o deniz ülkesi) bir gece bulutunun rüzgarından üşüdü gitti annabel lee. sevdadan yana, kim olursa olsun, yaşça başça ileri, geçemezlerdi bizi; ne yedi kat göklerdeki melekler, ne deniz dibi cinleri, hiçbiri ayıramaz beni senden güzelim annabel lee: ay gelir ışır, hayalin irişir güzelim annabel lee; bu yıldızlar gözlerin gibi parlar güzelim annabel lee: orda gecelerim, uzanır beklerim sevgilim, sevgilim, hayatım, gelinim o azgın sahildeki, yattığın yerde seni. Edgar allan poe Ben de ilk gençlik yıllarımda bu şiirden etkilenerek genç yaşında ölen ilk gözağrıma yazmıştım. Bir Sevda Masalı başlıklı şiirimi. Bir Sevda Masalı ‘’Ölüm asude bahar ülkesidir bir rinde Gönlü her yerde buhurdan gibi yıllarca tüter Ve serin serviler altında kalan kabrinde Her seher bir gül açar, her gece bülbül öter’’ Beyatlı Menekşe rengi bir çiçekti sevdiğim kız Anadolu yaylalarında karanfil kokan Yanaklarında güneşin gül öpücükleri Dudaklarında hayatın nazlı gülücükleri Pınarlara her akşam aşk masalları anlatan Erguvan rengi bir çiçekti sevdiğim kız Munzur’un eteklerinde nergiz kokan Bakışı ayışığı yüklü bir ceylandı Sevda ve gül işlerdi yüreklere İpek saçlarında çayır çiçekleri Esmer alnında duygu gelincikleri Her gece yıldızları alıp koynuna yatan Ben de sevmiştim ah deli gönlüm ben de Hasret rengi bir çiçekti sevdiğim kız Gözlerinde dağların ilkyaz gülücükleri Dilinde sevdanın içli sözcükleri Saçlarında her bahar seher yelleri eserdi Yaşamak bir şarkıya benzerdi dudaklarında Dünyanın bütün dillerini konuşan Ben de sevmiştim ah ömrüm ben de Kar rengi bir çiçekti sevdiğim kız Nefesinde dağgüllerinin kokuları Kalbinde sevdanın gizli korkuları Üşüyen yüreklere beyaz çiçekler sunardı her gece Türkü türkü seher yeliydi yüzü Şiir şiir ay güzeli Doğanın bütün renklerine yakışan Ben de sevmiştim ah dostlarım ben de Hayat rengi bir çiçekti sevdiğim kız Hala özlem kokuyor bir köşesinde anadolunun Hala sevda kokuyor uzaklarda sesizlikler içinde Kimselerin uğramadığı bir yerde Yıldızlara bakıp üşüyor her gece Şimdi güller gülümsemiyor artık, uzak dağbaşlarında Cerenler inmiyor sulara Derin uykuya dalmış gözlerinde sevdiğimin Nergizler uyanmıyor sabahlara Sarmıyor yaşamı maviler Sonsuz bir hüzün gibi devrildi düştü gecelere Bir hüzünki ne yazgılara sığar ne yıldızlara Ya ben nasıl ağlamam dostlarım ya ben nasıl Nuri CAN |
..MÜKEMMEL BİR ŞİİRDİ NURİ BEY. DUYGULARI VE ÖZLEMLERİ HALA YAŞATIYOR. O ZAMANLAR SERSERİ MAYINLAR HEP ZAMAN KAYBI OLURDU. İKİLEMLER, GELGİTLER DOĞARDI YAKALARA YAPIŞIP. GÖZNURU İNSANI, GÖZDAĞI HEMEN HER YERİ KAPLARDI. NASİPTE HAKSIZ AYRILIK... YAZAN ELLERİNİZE YÜREĞİNİZE SAĞLIK
SAYGI SELAMLAR