1
Yorum
6
Beğeni
0,0
Puan
888
Okunma
Yalnızdır aslında insan, kalabalıklar ortasında…
Sokak lambası;
Yine yandın
Ücra köyün kimsesiz sokağında
Aydınlattın toprak yolu
Çamurlar ortasında
Birkaç traktör izi
Belirdi ışığının altında
Bir çekirge
Birkaç tombul kuş
Ve köyün köpekleri
Işığın yalnızlığına yandı sanki.
Gecenin karanlığında
Aydınlanan bir yalnızlık
Yalın, sessiz, kimsesiz
Hızla gelen fırtınadan habersiz
Köyün elektrik telleri
Kopuyor çaresiz
Yanmıyor sokak lambası
Görmüyor, görünmüyor artık
Yanarken de görünmüyordu
Ama küçük de olsa bir umudu vardı
Yalnızlığını örtüyor karanlık
Istırabını katlıyor
Fırtınanın şiddeti gittikçe artıyor
Onu fark edecek hiç kimsesi kalmıyor
Yıkıldığında kaldıran dahi olmuyor…
Cevap Yaz