Seni unutmak için
Ölmem mi gerek
Yoksa yaşlanıp bunamam mı?
Söyler misin
Mümkün mü, seni unutmak?
Sen başka tende iken
Çok isterdim bu defteri kapatmak
Gönlüm öylesine yorgun ki
Suya muhtaç çöllerden de kurak…

Yıllarca
Kelimeler biriktirdim heybemde
Bir araya getirip dökmek isterdim içimi
Ama neyse!
Biliyorsun köprüleri yıkıp
Gemileri yakalı çok oldu
Şimdi sığınacak ne bir liman var
Ne de tekrar tekrar yakacak gemi
Sol yanım can kırığı mezarlığı olmuşken
Gizleyebilir miyim nefretimi
Tekrar diriltebilir miyim
İçimdeki seni?

İnanmadın
Olmayacak şeylerle kulp taktın sevdama
Şüpheyle baktın her zaman
Öyle baktın
Öyle yaktın
Öyle yaktın ki yüreğimi,
Nar’ı ateşinde yanarken ben
Gelip geçici heves bildin sen
Gülüp geçtin…

Tüylerinde her rengi barındıran
Her canlıdan izler taşıyan
Anka kuşu gibi
Küllerinden yeniden doğup
Seni sayıklarken
Bilmedi kimsecikler adını
Soruyorum kendi kendime
Kim sever ki benim gibi deli adamı?
Evet boş ver
Anılar
Hatıralar
Unut gitsin adımı…

Kim bilir?
Kaşıkla verip
Kepçe ile almandan belli
Çoktan unutmuşsun sevdamı
Şimdi neye yanayım
Sana mı?
Aptallığıma mı?
En iyisi
Ben her neyse diyerek
Şimdilik susayım
Her neyse!

Mustafa KARAAHMETOĞLU
15.11.2018