ne hayaller kurdum
gökte bulut idiler
yerde umut
ama hep uzağımdan transit geçtiler
merak uyandırma konusunda ise
hepsi ilginçdiler
azıcık yanaşsam kanat açıp uçuşurdular




ne düşleri sahiplendim
hepsi bende kefilsiz duruşdular
hiç birisi deşifre edilmemiştir
sanmayın ki göz yumuşdular




bir bilge
bir simge
elimden tuttular
yüreğimi yüreklerine kattılar




boş ver hadi bir şarkı çal kemancı
ya beni benden al
yada darlığıma bir ferahlık sal
susuyor gece seni dinlemek için
susuyor filikalar
kalabalıklar



anlamam bu gavurun dilinden
çek al beni bu cehennemin dibinden
hayat düzenbaz mı düzenbaz
kurnaz mı kurnaz
dönemem bu yaşta yeminimden
bir bahçem var ondanda vaz geçemem




üz beni kemancı üz beni
tükenmez kalemle çiz beni
unutayım ne varsa aklımda fikrimde
her adım atışıma
yeni bir isim uyarlayayım