Bende birşeyler biliyorum sanmıştım
Ne bilenler varmışta haberim yokmuş
Tutar sanıp geleceğe maya çalmıştım
Ne çalanlar varmışta haberim yokmuş.

Meger gafletle harcamışım yazı baharı
Ne göğün penceresi var ne yerin kapısı
Bir yer olmalı mutlaka hayatın başladığı
Bilenleri buldum ama göreni yokmuş.

Yoksa ne diye çeker uzaklar böylesine
Gidilmedik yer kalmışmı yer yüzünde
Dalgın pencerelermi kalmış gözlerimde
Gördüğüm rüyaların bir anlamı yokmuş.

Gönül bahçemden kanatlanır kekliğim
Umutlara elveda şimdi kuru gölgeyim
Görünen bir şey değildir hissettiklerim
Zamane efkarımın bir anlamı yokmuş.

Sıfır kere sıfırken bir boşlukta karanlık
Nerelerden,nerelere uzanmış aydınlık
Yıldızları sayarak öğrenmiştir insanlık
Sıfırlar çarpışmadan bu evren yokmuş

Bir bakışa takılıpta ışınlanıp gitmişişim
Ve bu dünyadan elimi ayağımı çekmişım
O döllenmiş gün batımından gelmişim
Töybesiz ömrün bir çıkışı, sonu yokmuş...

-

09 kasim 2018