MİNNET VE ŞÜKRAN DUYGULARIMIZ HİÇ BİTMEYECEK


Seksen yıl geçti Hak’ka ulaşmasının ardından
Gelin bir göz atalım
Şu geçen zaman içinde olup biten her şeye
Lakin aklımızla bakalım mümkünse
Gönlümüzdeki gözümüzle de görelim


Bu seksen yıl içerisinde “O”
Kimseye hak etmediği hiçbir şeyi vermedi
Ne bedavadan doyumluk aş
Ne de karşılıksız mal, mülk, para, pul


Hal böyle iken;
Neden insanlar bir büyük çoğunlukla
Daima onu anmakta özlemle
Neden her milli bayram ve 10 Kasım’ larda
Bir büyük heyecan ile koşarlar ATA’sına


Neden?


Çünkü “O” yaşıyorken de böyleydi
Dünyalıkta olmadı hiç nazarı
Hiçbir özel çıkar gözetmedi nefsine dair
Her şeyini ülkesinin ve milletinin
Huzur, güven ve istikbali için adadı
- Gençliğini
- Sağlığını
- Hürriyetini
- Canını
- Kısacası tüm ömrünü
Armağan etti sonunu düşünmeden vatana


“O” nun gayesi başarmaktı
Türk’lüğün şanına yakışanı yapmak,
İleriye gitmekti bıkmadan, yorulmadan
Barış ve kardeşlik
Özgürlük ve hükümranlık
Ve de muasır medeniyet denilen yolda
Doğruluk, çalışkanlık, milliyetçilik, insanlık
Düsturu ile öğünmekti gururla


Başardı da
Bir ülke bıraktı taşı, toprağı
Tasası ve sevinciyle bizim olan
Özgürlük hediye etti
Semalarda heybetiyle dalgalanan al bayrak
Gönlünce ibadet, “inançlı” duygularla
İtibar…….
Tüm dünyanın ayakta selamladığı
Türk kimliğine en derin saygılarla


Ölüm, bir sondan ibaret değildir
Yeni bir başlangıçtır akil olan herkese
Biraz izan sahibi olanların gördüğü
Öylesine kuvvetli atılmıştır ki temeller
Ebediyete kadar, artık..
Ölse de ölmez Mustafa Kemal’ler


Son bir söz…
Gün gelecek sahibine de hayretmeyecektir
“O” nun hatırasına hayasızca uzanan kirli eller
Ve dahi pişmanlıkla lal olacaktır, umduğum
Sonsuz minnettarlık yerine
Sebepsizce kindarlık haykıran diller




10.11.2018