Sorun kim? Gizlemişsin gerdanını perçemlerini,
Ardınca yürürken ben, değiştin bana mı küstün,
Ben sana gelecekken, sesleniyorsun, gelme gelme,
Sen bana bu gece yüzünü eğdin, bana mı küstün....

Sabaha bırak sisini, gece ahengini, niye bozarsın,
Soğuktan yel mi okşadı yüzünü, değiştin, kızarsın,
Hevesin mi gitti, oysa, bakışlarınla, aşkı yazarsın,
Sen bana bu gece yüzünü eğdin, bana mı küstün....

Uyandım gün aydınlığında, göz pınarları uykuda,
Kolay değil aşkın damlalarını dökmesi kuytuda,
Gizlim saklım yok, gizleyemem, vardın duyguda,
Sen bana bu gece yüzünü eğdin, bana mı küstün....

Zaten, gece - gündüz acın iner göğsüme, tek, tek,
İstiyordum ki bende olanın onda birini sende ek,
Darılıp gönlünü sıkma, varsa söyle istenen dilek,
Sen bana bu gece yüzünü eğdin, bana mı küstün....

Kadrin bildim, sam yelini vurma gönül postuma,
Yetmiş bin inadınla rezil eyleme eşime - dostuma,
Hiç bir anlam veremiyorum ki, bu cana kastına,
Sen bana bu gece yüzünü eğdin, bana mı küstün....

Can dayanır, hal katlanır, fenaymış aşkın ötesi fena,
Feryat bilmeyen bir gülümsün, canıma geliyor gına,
Kıymet bilmeyenle ah eriyorum, nazar değmiş buna,
Sen bana bu gece yüzünü eğdin, bana mı küstün....

Durup dururken gelmiştin, aşk bu, yerleştin soluma,
Bir baktım demet demet çiçek, gül ekmişler yoluma,
Kalan yarım, rahatlığı beklerken, dar düştü koluma,
Sen bana bu gece yüzünü eğdin, bana mı küstün....

Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.