Kafesteki bir kuş gibiyim
Esir!..
Demir parmaklıklar sarmış dört bir yanımı
Dar bir mekan
Özgürlüğüm kısıtlanmış
Sesim kısılmış
Çırpınışların doruğunda
Çaresizliğin koynunda
Akrep ve yelkovanın köşe kapma telaşında
Saniyelerin kıskacında
Hedefinde kör bir kurşunun
Namlusunda bir zalimin
Hem de magandadan beter bir zalimin
Kurşunlarının hedefi oldum
Yaralandım..
Yaralıyım..
Gökyüzünün maviliğini
Denizin enginliğini
Yeşilin gizemini
Unuttum..
Uçmayı da gömdüm karanlığa
Uçamıyorum..
Bir kudret eli
Herşeyin tasarrufu elinde olan
Herşeyden haberdar olan
Adaleti yüce olan
Mazlumun ahını yerde bırakmayacak olan
Acılara nigahban
Türlü dertlere derman olan bir yüce güç
Ancak ve ancak o yüce güç
İzin verirse
Kavuşmak nasip olur
Yaralarımın geçeceği
Mutluluktan göklere pervaz edeceğim günlere
Zaman herşeyin ilacı
Tevekkül kalbimin merhemi
Dermanım acı da olsa beklemekte gizli
Gecenin bitmesini
Güneşin doğmasını
Zor mu
Hem de nasıl
Bazı günlerimde sanki
Sanki ecel şerbeti sunuluyor..

Çok şükür ki..
Az kaldı..
En azından öyle inanıyorum..
İyileşiyorum
Kapı da aralanıyor yavaş yavaş..
Hazırlanıyorum ben de..
O gün..
İşte o gün..
Gökkuşağını geçeceğim
Uzak diyarları mesken tutacağım
Bir daha da buralara uğramayacağım
Gideceğim..
Hem de arkama bir an dahi olsun bakmadan..