DÜŞTEKİ ÇOCUKLAR
çocuk kırmızı bir vadide düş gördü
orada sihirli kelimelerle kozasını ördü
çocuk sancılı kelebekler gibi uçmaya hazır

çocuk turkuaz kıyılarda durdu
denize yaralı kalpler fırlattı avuçlarından
çocuk boydan boya masmavi

çocuk sarı çiğdemler kopardı güzden
toprağa küçük askerlerini gömdü
sesinin yumuşak dokusunda çığlık harfler

çocuk kırlangıçların peşine takıldı
şiir kitapları aldı onlara
şairlerin melon şapkalarında okunacak

çocuk çığ olup koptu içindeki kara zemherilerde
tohum olup uyandırdı toprağı
çocuk acıdan doğdu yürüdü güneşin kalbine

çocuk bir çığ gibi uçup gitti uçurumlardan
gül derecekti sonsuz sevilere
bütün inceliğiyle

çocuktu bu sevgiye açılırdı dudakları
eskil düşlerdeydi yağmur çiselerken
çocuk kuş ağaçlarına şiirler okudu

çocuğun düşlerini hazan esriği bir mevsim vurdu
herkes kendi nağmesinde hoşçakalın kuşlar

Ömriye KARATAŞ
05.11.2018