Yaratanla Hasbihal

Hikmetinden sual olunmaz ancak
Kullarından masal dinleten sensin
Gezdirerek yedi iklim dört bucak
Felek aynasında inleten sensin

Gül demesen güldüremez hiç kimse
Ol demesen olduramaz hiç kimse
Öl demesen öldüremez hiç kimse
Düşlerime rahmet okutan sensin

Can evim sevdanın gam acentası
Son haddine geldi sabır çıtası
Olmak üzereyim hüzün mevtası
Umutlara mekik dokutan sensin

Diklenemem asla kader restine
Tabi tutan sensin çile testine
Kabuk bağlamayan yara üstüne
Ellerin yerine el atan sensin

Yetmez mi çektiğim handa sefalet
Çekilmez hâl aldı diyarıgurbet
Bir bildiğin vardır senin de elbet
Delibal gönlünü avutan sensin

Celil ÇINKIR – DELİBAL

Merhaba Güleser Hanım.
Şiir, güzelliğini zülfüyara dokunmasıyla ortaya koyuyormuş.
Her şiiriniz ayrı bir güzellikte gerçekten.
Şiiri üzerine inşa ettiğiniz ayaklar, sonrasında uyaklar ve duraklar da sağlam olunca, bir de bol kepçe duygu katılınca okumanın ayrıcalık olduğu, eşlik etmenin büyük keyif verdiği bir şaheser ortaya çıkıyor.
Günümün şiirini canı gönülden kutluyorum.
Saygımla,