Mutluluğu bulduysan el sözüne aldırma
Can senin, yürek senin, acı çeksen ele ne
Çarnaçar görünerek umudunu yıldırma
Yetmişini devirmiş yaşın seksen ele ne
Törenleri devirip tabu yıksan ele ne

Delilere yüz verme başından atamazsın
Ellerine koz verme önünü tutamazsın
Çif kişilik yatakta tek kişi yatamazsın
Sevdiğinin uğruna boyun büksen ele ne
Aldığın her nefese zehir döksen ele ne

Vuslata eremedin tutamadın elini
O yorgun yüreğine saramadın gülünü
Yandığını gösterme ateşe göm külünü
Yüz bin kere can verip diri çıksan ele ne
Doğacak her gününe kurşun sıksan ele ne

Ruh bedenden ayrılır sevdasız yürümezmiş
Aşkla gömülen yürek toprakta erimezmiş
Kefeni aşk olanın bedeni çürümezmiş
Yâre dünyayı dipten vurup yaksan ele ne
O yangının külüne umut eksen ele ne

Umudunu yitirme sözünüz vardı hani
Dünyada olmasada mahşerde bulur seni
Ben bu yoldan çok geçtim yabana atma beni
Laf dinlemez gönlünü hapse tıksan ele ne
Çileden hırpalanıp candan bıksan ele ne


Aşka İkrar verenin karşısında durulmaz
Can emanet edenin arkasından vurulmaz
Gülübal dostuna dost ona kalem kırılmaz
Aşk için delirmişsin aklın noksan ele ne
Ömrümü cımbız ile tek tek çeksen ele ne

Güleser YORULMAZ