İmar barışı cep yakıyor

Vatandaş, iyi fırsat zannediyor
Valiliklere, belediyelere koşuyor
Saatler süren, uzun kuyruklar oluşuyor
Yüksek birim fiyatlarını görünce
Dudak uçuklatıyor, geri adım atıyor

Bu ne biçim imar,
Bu ne biçim, imar barışı
Yok, kat mülkiyeti, yok yok kat sayısı
Yok, bina mantolama, yok yaşı
Eklenince, doğal gaz bağlama telaşı
Birde emlakçıların rekabet yarışı
Alsana imar gözyaşı

Ne birikimi varsa vatandaşın
Elde avuçta, bir şey kalmıyor
Yuvalar yıkılıyor, mirasçılar dava açıyor
Birde uzlaşma birimlerine, yakalarını kaptırıyor
Cep delik, cepken delik yuvasına dönüyor
Bıçak vursan bir damla kan çıkmıyor
Burnundan soluyor
Al sana imar yarışı

Olan gariban vatandaşa oluyor
Müteahhitlere, emlakçılara, belediyelere
Gün doğuyor
Fakir, fukara, Garip guraba, dul yetim
Farkında olmadan, bir kaşık suda boğuluyor
İntiharlar çoğalıyor, yetimin anası ağlıyor
Tuzu kuru olanlar, sadece avuçlarını ovuşturuyor
Zakkum karıştı, zehir oldu garibanın ekmeği aşı
Alın size imar barışı

_____Şair 67_____
Ali Cemal AĞIRMAN