Sıradanlaşıyor zaman
Yüzüne hürmeten yaşayan
inişler çıkışlar umudun gözünde
şimdi esnek yapısında kör bir acı
Bir figürlerin tasvirinden betim.
Kalibresi olmayan teması ömrün
Beyaza yalan eken sorgusuz sualsiz
Gün ola haklı çıkacağım
Mutlak bir yenilgi değil bizim ki
Saygının kusuru habis ur gibi
Ondandır ruha sinen azabın
Kanıksadığım ölüme dair.

Kusurları damgalanmış tedirgin ve çıplak
Meçhul bir duanın aydınlığında
Küçük hesapların oltasına takılıp kalmışız
Nasbimizden kısmeti tarumar olmuş,
Yüzünü karanlıkta saklamış ağzı
İçsel anksiyete gürültüsünden nefesi
Cürümün ayazında kaldırdım çılgınlığı.

Gecenin gölgeleri pencereden dolar
Bütün kılıklara girdi gizli görüntü.
Hiçbir şey kımıldamıyordu
Bilinç altı buyruklar ver yansınında
Hareketsiz yatıyordu insanlık fukarası
Ömr içtimasını verirken
Suda donar alev kırmızısı
Varlığın sefaleti
Kayıtsız......


Mustafa Yaman
08 nisan 2018