Sapantaşlarıyla vurup
Kıydılar
Kırdılar soyunu
Köprücüklerimde hellûnlanan Loriler’i
Ki
İlk onlar içmişti
Omuzlarımın oluklarında biriken Kırkikindiler’i





Göğüs kafesimde
Ölülerin yüzüne serpiştirilen
1 avuçluk kâbir toprağında büyüttüğüm
Beyaz Frezyamı astılar incecik boynundan
Kalın urganlarla
Havvaî bir meyvenin
Şıvgın çıvgın dalına





Öyle bir ahh çekti ki
Düşürdü noktalamalarını
Acırak ünlemlere hâmile tüm cümleler






Bir sorgunun en zifirî deminde
Saplandı
Sol kaburgamın 11. kemiğine
Engerek çengeli suâlleri
Sağ elimde tuttuğum Amel Defteri’min






Seni
Bir fresk gibi devşirdiğinden beridir alnıma
Bu tarihi geçmiş Mahmûdî yazgı
Hep 1 eksik kemiklerim






İliklerimde
Ekşimiş eğri eriyik harfler
Ve
Meâli küflü çürük kelimeler






Soğuk donuk pıhtıya duran
Kesik damarlarımda yüzdüyorum Cûdi’yi
Ki
Emzirsin
Sütten henüz kesilmiş bebe kokan
Münbit d’iri göğsüyle Nûh’u






Sen
Ey İbrahimî yangınlara
Lehbleriyle su taşıyan mûri
Koy beni de
Nemrût’un hâr kavuran mancığına

Ve

Sen
Çöküp çarmıhtaki İsâ’nın
Kabaralarla yarılmış ayakları dibine
Em diye yaralarına elleriyle mür süren
Mecdeli Meryem
Kan bulaşığı parmaklarınla
Dokunup kaşlarımın arasına
Kutsa beni de
Her iki t’ârâfta