Sen yüzünü gölgelendirme, aşkım içine ağlıyor,
Yanaklarına çiğmi düştü, görünmüyor bir kere,
Tamam sen beni unuttun, tüm hissettiklerimi de,
Gölgede kaldım, gönül hasret işine, girdi bir kere...

Seni bana gösteren zamanı, kime şikayet edeyim,
Yakıpta kül eden ateş sönmez, nasıl söndüreyim,
Sensiz olan her mekan haramsa, nereye gideyim,
Gölgede kaldım, gönül hasret işine, girdi bir kere...

Anımsarım siyah saçlarını, omuzunda zülfün telini,
Neydi günahım ki, çok özlettin, hafifçe esen yelini,
Yastığında göremem, yanaktan damla damla terini,
Gölgede kaldım, gönül hasret işine, girdi bir kere...

Yanak ışık saçmıyor, gamzelere artık asfalt atılmış,
Çok mu dara düştün sen, yok pahasına mı satılmış,
Ummadığım başa geldi, utanmamış da ele katılmış,
Gölgede kaldım, gönül hasret işine, girdi bir kere...

Bilmiyorsun ki, adı aşk olan, ben de yanan ateştir,
Yoktur yeryüzünde başka, Ferhat-Mecnun’a eştir,
Ardından baka kaldığım, kayıpta giden güneştir,
Gölgede kaldım, gönül hasret işine, girdi bir kere...


Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.