Yüz yıllık meşakkat reva görüldü
Bir kelebek ömrü kadar hayata
Gönlümüze taş duvarlar örüldü
Sevdik pişman olduk sevmedik hata

Şarkılar yalancı çıktı üstelik
Şiirler yalancı şahidi aşkın
Yalan yalancıdan bıktı üstelik
Hakikat hakikat içinde şaşkın

Bu derin çizgiler ne zamandır var
İhanet faslında kaçıncı yarı
Birgün yalana da olacak mezar
Göz çukurlarımın mor kuyuları

Dört mevsim vurgun yiyen bağlarda
Güzün doğmuş bizim bahçevanımız
Bize de yaklaşan bir bahar var da
Menzile varmadan düşer canımız

Mecnun’un çöllerde öldüğü yalan
Leyla bir palavra çıktı ay Annem
Ferhat’ın dağları deldiği yalan
Şirin diye bir kız yoktu ay Annem

Zamanı da ilaç diye sundular
Akrep kuyruğunda şifa aradık
Ve hepsi o zehir ile yundular
Çaresiz zehirde vefa aradık

Bir talandan bir talana hediye
Hayatımız bölüşülmüş ay Annem
Hak katında ’asla gülemez’ diye
Bahtımıza not düşülmüş ay Annem.


Faruk Atlı.