Neyim kaldı ki dünyada sen ve senin aşkından başka
Unutulmaz hayallerimizle süslü
Sonu olmayan bir bahçemiz var;
Bir tarafı çiçeklerle süslü,
Diğer bir tarafındaysa uçsuz bir çöl
Umudumuzun bittiği anlarda
Doğar seni sevdiğim tarafımda bir gökkuşağı
Senin olmadığın taraftaysa yine ıssız bir çöl
Aşka gönül verenlerdeniz biz;Ben ve Sen
Hayatın kendinden uzaklaştırdıklarından çok uzaktayız
Dünyanın sıkıntılarıyla hemhal olmuşlara yakın bir yerde
Aşk uğruna verilen canlar ve çekilen çileler
Hakikaten aşık olsalardı tüm aşklar visal ile sonuçlanır ve taçlanırdı
Her yeni doğan günde ve her akşam gün batımında
Her sevdadan günümüe uzanan günahlar ve sırlar var
Sevda iklimimizin dünyanın her yerinde bir bahçesi var
Orada bir sen varsın şimdi ,bir de ben varım
Herkes bizim bahçemize girmek için
Dualar eder ve çileler çeker,hapse girer belki bin defa
Fayda yok aşktan yalandan sevenlere
Çare yoktur,aşka can vermeyenlere
Bizim yolumuz bu yoldur ve aşkın en has hali de budur
Diğer aşklar insan için ancak bir pranga olsa gerek
Ilham perimsin senden alırım hep ilhamı
Yorgun ellerim senden güç bulur hep senin narin ellerinden
Miskin ve duyarsızlaşan ruhumun yanında
Ölüme dek bir emanetsin şu yaralı ve hasretli kalbimde
Yıllarım bir bir gelip geçti
Bazen yok oldum bazende seninle var
Kendi ruhumun hudutlarında bir yenilmez askerdim
Ve hiç yenilmezdi benim ordum
Fakat sen girince gönlüme
Aşkınla tarumar oldum ve ilk defa sana yenildi
Güçlü ve yenilmek nedir hiç bilmeyen ordum
Bir Şafaktın sen gönlümün bir kuytusunda
Geçen günlerimdin sen takvimimin her düşen yaprağında
Öldün ve geriye klan sen ve senin aşkın oldu bende
Şimdi istediğin yerdeyim
Ve aşkının şiddetinden dilim tutmaz oldu
Sevdanın güneşinden gözlerim hep kör oldu
Çektiğim acıları hep senin hatırına saydım
Bir içimlik aşkım şimdi gönlüm de deli
Hem de aşkınla sarhoş
Senin o aşkının gardiyanları salmadı beni
Senin yanına
Neyim kaldı ki dünyada sen ve senin aşkından başka
Akar sular,dereler çağlar aşkımzın bahçelerinde
Kurtulur esirler dünya zebanilerinden
Olmasa da dünyada beş param ve pulum
Sen varsın ya gönlümde aşkın var ya kafi bana
Yeter ki sen gel de bir kez gül bana
Bir kere gül be kal da gel,sıratı aş da gel
Yılda tek bir kere de olsa
Aşkımın bu çölünde yeşerecek elbet bir gün senin gülün
Ve içimdeki acı ve savaş bitecek
Kalacağım teçhizatsız ve tek başıma savaşın ortasında
Kaybolup gideceğim belki de
Ama sen çıkıp geleceksin birden yanıma
Senin elimi tutman beni savaştan canlı kurtarmaya yeter!
Ey hayatı ömrümün ve aşkımın sebepsiz anlamı
Gezin damarlarımda gitme hiç başka yere
Yüreğimde kan birikmiş ve gönlümde sayısız acı
Ben şimdi sensiz eski neşeli ben değilim...
Sana olan sevgimle anılacak adım
Ve bu yolla yayılacak tüm şiirlerim
Satırlarımın arasında sen, ben ve geçmişimiz
Bir de hayatın acımasız hatıraları(ceza-anlat)
Vealmışım ellerime senin hediye ettiğin kalemi
Kara gözlerim senin intizarında
Aşkımın yollarında yolunu gözlediğim
Unutamadığım ama müteveffa bir yolcu
Yenilmişim hayata
Yaratıcım tek bir olan Allah’ım
Gençliğimden utanmaktayım senin yokluğunda
Küçük bir çocuk bile hakim oldu bana
Oyuncak bir tabanca ile
Çünkü sen yoksun ve ben yalnızım
Ne koruyanım var senden başka ne de sığınağım
Çok alışmıştım sana
Seni hala bugünümde bile yaşıyorum
Yarınımda ise anlaşılmayan ve bilinmeyen bir meçhulüm
Sensiz bir hayat ve acımasız insanlar elinde
İlelebet bir cehennemde mi yasiyorum?
Bu merhametsiz yeryüzünde bir kalbim var içinde de senin sevgin
Ve var olan sonsuz sonu gelmez sevdam
Neyim kaldı ki dünyada sen ve senin aşkından başka
SAYGILARIMLA
M.ZAHİD AY(2.6.2008)