Kara düşünceler aklımda dolanırken
Kara dünyama beyaz bir ışık doğdu penceremden...
Hayatım hızla geçiyordu
Ay gökyüzünde yükselirken
Şavkı pencereme vururken...

Gece nefesini tutmuş
İçimde bir sessizlik :Ve ben bir ölüyüm...
Ama biliyorum eğer başarırsam yarına kadar
Tüm korkularım yok olacak
Ve bekliyorum
Sabahın ilk güneşinin
Odama vuracağı zamanı...

Gel,gel,hayatıma gel
Gel,gel ve kal benimle
Hiç kimse sevmedi beni
Hiç kimse yeterince sevmedi
Yeter artık kurtar beni
Lütfen kurtar beni...

Sessizliği soluyorum bu gece
Bilmiyorum varabilecek miyim
Gittiğim yere ?
Ya da nereye gittiğimi...
İçimden ismini sayıklıyorum
Ay beni karanlık gecede takip ederken...

Bu gece izin verdim gecenin gitmesine
Karanlık dünyamın günü kırmasına
İstemedim kalbim katılaşmasın
Seni bir an olsun unutmasın
Söylüyorum sana
Gel hayatıma...

Gel,gel,hayatıma gel
Gel,gel ve kal benimle
Hiç kimse sevmedi beni
Hiç kimse yeterince sevmedi
Yeter artık kurtar beni
Lütfen kurtar beni...

Eğer seni unutacağımı söylersem
Bil ki yalan söylüyorumdur
Hala seni beklemekte gözlerim
Düşünmekteyim sensiz yaşamın asıl geçeceğini..
Ay bile korkuyor benden bu gece
Takip etmiyor yürürken peşimi
Bilmiyorum karanlıklar neden daha bir karanlık bugece
Bilmiyorum içim neden bir başka bu gece...

Sadece bugün biliyorum her şey doğruydu
Bu sessiz ve ıssız günümde...
İçimden sesler duymaktayım
Söylemekte ruhum gel hayatıma

Gel,gel,hayatıma gel
Gel,gel ve kal benimle
Hiç kimse sevmedi beni
Hiç kimse yeterince sevmedi
Yeter artık kurtar beni
Lütfen kurtar beni...
M.ZAHİD AY