VAVEYLA

güz yağmurları çiselerken
kırlangıçlar göç ediyor dudaklarının sıcak ikliminden
şiirimiz hazandır devrimiz gül devri
elbiselerin içinde insanlar arıyorum yoklar

devri güller derdim sana
seyreyledik akşamüstlerinde sığırcık kuşlarının şükür dualarını
uzak yollar kumrular dem vaktinde uzak yollar
kuşlar kuşlar kuşlar
şiirimiz hazandır devrimiz gül devri

kiraz ağacına ağıtlar yakardı annem
karlık dağına ulaşırdı çığlığı
söğüt dalları gibi eğilirdi zaman
mevsimlerin ömrünü yaşayan yarım aşklarının önünde

güz çiğdemleri açarken bekle beni
zemherilerde ve cemrelerde bekle beni
eylül kirpiğinden dökülüyor gözyaşları
güz kırlangıçları yokluyor yalnızlığımı
kalmadı şarkılarda özge heyecanlar
şiirimiz hazandır devrimiz gül devri

ağaçlar soyundu hüznü
ben sevgiliden ayrı düşen leyla
sen sararan yaprakların şiirlerinde sonbahar
mevsimin asi nehirlerinde
vaveyla vaveyla vaveyla

kiraz ağaçlarına ağıtlar yakardı annem
kuşlar çarşısında kafeslerdeki kuşları özgürlüğe salardı annem
yusufun kör kuyularında züleyhayı arardı
ansızdı mekansızdı ıssızdı mekanlar
azatlık kuşları turkuaz kubbeye bir dua ile salardı

vaveyla
vaveyla
vaveyla

ey dağlar ses verin yankıma
beyaz azatlık kuş teşbih ediyor gök göğünde mistik aşkı
göçeğen kuşlar gibiyiz nicedir

vaveyla
vaveyla
vaveyla

elbiselerin içinde insanlar arıyorum yoklar

Foto-Şiir :Ömriye KARATAŞ
21.10.2018