Severim, öperim, koklarım, kıyamam
Ne denirse bilmem belki aşk denir,
Ben bir yanlış yapmadıkça sayamam,
Öpemesem de koklamama ne denir?
Bülbül gibi koklamaya doyamam,
Ne bileyim aşkı Yaradan bilir.
Öter durur bir gülünü koparmam,
Ben köleyim, nefsim bana köledir.
Ne denirse bilmem, belki aşk denir,
Ne bileyim aşkı yaradan bilir.

Taş delemem, dağlar titrer sızımdan,
Erdoğan’ın yandığına ne denir?
Mızrap vursa tel kırılır sazımdan,
Yakma gönül beni, buna can denir.
Bir tas şerbet içmem gönül elinden,
Yalan dünya Erdoğan’a zehirdir,
Ben köleyim nefsim bana köledir,
Ne denirse bilmem, belki aşk denir,
Ne bileyim aşkı Yaradan bilir.

Bedir’deyim Ya Muhammed (s.a.v), Ya Ali (r.a),
Bedir o gün müşriklere dar gelir,
Uhut’tayım sanki bir mahşer yeri,
Kılıçla yara yara Hamza gelir.
Terk edilince okçuların yeri,
Peygamber amcası şehit verilir,
Bu yiğit Hamza’dır güneşe gölge eden,
Peygamberin amcası! Uhut Dağı devrilen,
Kulakları kesilip ciğeri ısırılan, yenen,
Hind’dir dudaklarını, Hind’dir burnunu kesen,
Zalim Hind’in lakabı oluyor ciğer yiyen
Mübarek Şehidimle! oynayıp alay eder.
Araştır bak kaynaklar, daha ne söyler, ne der.
Ebu Süfyan’ın hanımı, Muaviye’nin annesi,
Yezid’in babaannesi, Hind zalim sülalesi,

Azılı Peygamber düşmanı bunlar,
Şehit olur Peygamber’imin mübarek dişi,
Çıkarır sarığını, sarar, Ali gelir,
Bir de kendi kılıcı Zülfikâr’ı,
Saldır ya Ali der, Ali’ye verir,
Cebrail (a.s) Allah’ın Resulü’ne,
Ali’nin gösterdiği cengaverliktir,
Allah’ın Resulü Ali bendendir, ben Ali’denim,
Cebrail; ben de ikinizdenim.
Sonra göklerden bir nida gelir,
Zülfikâr gibi kılıç, Ali gibi yiğit yoktur.

Yitirdim aklımı, aşık başımı,
Ben Hamza’yım! Bana kıyan Vahşi’dir.
Musallaya koyman benim naaşımı,
Kıyam ettim, bu baş Hüseyin’indir,
Ben köleyim, nefsim bana köledir,
Ne denirse bilmem, belki aşk denir,
Ne bileyim aşkı yaradan bilir.

Gadir-i Hum Hutbesi’nde eli tutulan,
Hz. Ali, Cenab-ı Peygamber tarafından,
Halife ve de vasi ilan edilmiştir.
“Ali B. Ebu Talib Benim kardeşimdir, vasimdir, halifemdir…
Ve benden sonraki halifemdir.”
Yine hutbenin bir yerinde,
“Ey insanlar! Bu Ali’dir. O benim kardeşimdir.
Vasim, ilmimi toplayan ve ümmetim arasında iman eden kimseler üzerindeki
halifemdir buyurmaktadır"...
Kaynaklar mı? Ehl-i Beyt külliyatı!
Diyeceksin ki onu kim yazdı?
Korkarsın, korktuğun başa gelir.
Onun ilmi önünde bugün dünya eğilir.
Korkunun ecele faydası olmaz.
Çok yakında görürsün, başımıza baş gelir.
Hoş gelir, sefa gelir, Haydar gelir, Baş gelir.

Ey Velayetin başı İmam Ali’m,
Medine’de Peygamber’in kardeşi,
Sakife’de hakkı gasp edilenim,
Hendek’te duyulunca Amr’ın sesi,
Ya Muhammed! Yok mu benle cenk eden?
Ali’den başkasından tek bir ses yok,
Ali diyor; ben varım Ya Resulallah!
Peygamber diyor; Ya Ali, sen sus!
Amr bin Abduved kükrüyor, azılı müşrik,
Ali diyor; ben varım Ya Resulallah!
Amr B. Abduved güçlü cengâver, kimsede çıt yok,
Yok mu diyor beni cehenneme göndercek?
Yok mu diyor içinizde kendisi cennete gidecek?
Bir tek Hz. Ali, Allah’ın Aslan’ı ben varım diyor,
Ben varım diyor Amr’a! Ben varım Ya Resulallah,
Allah Resulü’nün Ali’yi göndermeye razısı yok,
Amcası Hz. Ebu Talib’i, zevcesi Hz.Hatice’yi,
Bakın duasında daha kimleri kayıp etmiş,
Hz.Ali’yi kayıp etmek istemiyor, kimsede tık yok.
Kimse gitmek istemiyor Ali’den başka,
Bugün hutbelerde çok yer verilenlerde çıt yok,
Bir tek Hz.Ali üç defa; Ben varım ya Resulallah!
Hz.Nebi diyor; ya Ali bu Amr B. Abduved’dir,
Hz.Ali; Bende Ali’yim Ya Resulallah!

İki cihan güneşi açıyor mübarek ellerini;
Allah’ım Ubeyde’yi Bedir günü aldın,
Amcam Hamza’yı Uhut günü aldın,
Bu da kardeşim, amcamın oğlu Ali’dir,
Beni yalnız bırakma, sen mirasçıların
En hayırlısısın, Allahuekber!
Kendi zırhını giydirdi Hz. Ali’ye Allah’ın Resulü!
İmam Ali’m çıktı savaş meydanına,
İmanın tamamı, küfrün tamamının karşısına,
Çıktı dedi Hz. Ali için Allah’ın mübarek Resulü;
Hz.Ali Amr’a; Sen iki tekliften birini kabul edermişsin,
"Doğrudur, adettimdir ederim." dedi Amr B. Abduved,
İmam Ali; o zaman sana iki teklif sunuyorum,
Ya İslam’a gir ya da atından in cenk edelim,
Birinci teklif için o bana lâzım değil dedi Amr,
İkinci teklifi kabul etti Amr B. Abduved,
Öfkelendi, çok öfkelendi indi atından,
Bir kılıç vurdu atına kesti ayaklarından,
Amr Bedir’in intikamını almak için,
Yemin etmiş başına koku sürmemeye,
Azılı müşrik, çok azılı ama şansı yok,
Yemin etse ne olur? Biçare ölmemeye,
Allah’ın Aslan’ı Hz. Ali geliyor,
Önce bir kılıç salladı Amr B. Abduved,
Ali’m yaralandı hafifçe mübarek başından,
Sonra bir kılıçta Ali’m biçti Amr’ı omzundan.
Müslümanlarda bir sevinç, başlar secdede,
Allahuekber! Allahuekber! Allahuekber!
Hz. Ali için Peygamber Efendimizin ifadesi;
"Ali b. Ebu Talib’in Hendek günü, Amr ile yaptığı savaş, ümmetimin kıyamete kadar yapacağı amellerden daha üstündür."

Nasıl yazmam nasıl? Ben bu aşkımı,
Kerbela’dan sonra başsız gezerim,
Tek arzum emelim Ehl-i Beyt’tir,
Musallaya koyman benim naaşımı,
Bu aşığın canı Hüseyin’indir,
Ben köleyim, nefsim bana köledir,
Ne denirse bilmem, belki aşk denir,
Ne bileyim aşkı Yaradan bilir.

Bir kuytu yer bulsam soksam başımı,
Kerbela’dan sonra başsız gezerim.
Söndürme Allah’ım bizden nurunu,
Fatıma Anne’min nurundan olsun.
Medine’ye çevir gönül yolumu,
Suyu zemzem, şerbeti Kevser olsun.
Doğdu bana iki Cihan Güneşi,
Gören göze yıldız benim, ay benim,
Bir ezan okuyor Bilal Habeşi!
Sağır benim, topal benim, kör benim.
Aşık Erdoğan’a sor yaşayan kim?
Sela benim, sevda benim, aşk kimin?
Başım başımda yok, başsız gezerim.
Kim bu ölü, diri, kimin vuslatı?
Ne olmuş Cennetin Efendisi’ne,
Matem günü olmuş aşure günü,
Lanet olsun Yezid’e, Şimir Bin Zi-l Cevşen’e.
Görecekler az kaldı Mahşer günü,
Ben köleyim, nefsim bana köledir,
Ne denirse bilmem, belki aşk denir,
Ne bileyim aşkı yaradan bilir.

Bir kuytu yer bulsam soksam başımı,
Kerbela’dan sonra başsız gezerim,
Arzum Muhammed’im, canım Ali’dir.
Yanım Hasan, aşkım Ehl-i Beyt’tir.
Musalla’ya koyman benim naaşımı,
Kıyam ettim, bu baş Hüseyin’indir.
Ben köleyim, nefsim bana köledir.
Ne denirse bilmem, belki aşk denir,
Ne bileyim aşkı Yaradan bilir.

Bâtınım yok, zâhir, açık sözlüyüm,
Dünya tarlam hazan oldu neyleyim,
Kerbela’da susuz, sulu gözlüyüm,
Kerbela Şehidi bebek Ali Asgar’ım,
Musallaya koyman benim naaşımı,
Ben Şehid-i Kerbela Hüseyin’im.
Arzum Muhammed’im, canım Ali’dir.
Yörem Zeynep, Zeynel, aşkım Ehl-i Beyt’tir.
Musallaya koyman benim naaşımı,
Kıyam ettim, bu baş Hüseyin’indir!
Ben köleyim, nefsim bana köledir,
Ne denirse bilmem, belki aşk denir.
Ne bileyim aşkı Yaradan bilir.