Para

Kör bir ressam çizmiş beni,
Suretim;
Kırık zurna da ki son delik..
Adını sorarsan
Adı "sikke",
"akçe",
"kayme",
"para",
Anlayacağın;
Varlığı bile bazen dert,
Yokluğu onulmaz yara..
El değmemiş yosma masumluğu pozunda,
İlk
Bir Lidya’lı ya vermiş bekâretini
Ve yaratılma liyakatını.
Belki de
Bu yüzden tutunamadı
Benim yoksul, emekçi göynüme,
Yırtık ceplerimi hep yadırğadı
Çünkü
O;
Vampirlerin erk’in de
Ve cüzdanında gıcır
Vesikalı bir gevaşe,
Amelenin çorabında buruşuk,
Ayyaşın donunda ıslak ve psişik,
Yeni yetmenin
Ve abaza’nın lüks hayalinde
Bacakları hep aralık
Yavan cinsellik oldu..
Bana sorarsan;
Ne ilk
Ne de son aşkım değildin zinhar!
Yav
Kapı gıcırtısından bile
Bu kadar irite olmadım ki
Sen den olduğum kadar..
Geçmişi kirli
Onuru delik,
Ey kâğıtlara sarılıp
Metallere boğulan
Virüsü bakterisi bol
"Boklu metelik"....
19:EKİM:2018