Ferhat tan öğrendim, zorluğa dayanmayı,
Yunus dan öğrendim, hakka yaslanmayı,
Eyüp ten öğrendim, yaralarla uslanmayı,
Kendimi ermişlerden biri, sanarım bazen...

Hasrete gül demeyin, dikenleri var batar,
Hangi güller hayata, mutsuzluğunu katar,
Yanık yürekte biriken, özlemlerim yatar,
Resimlerine bakıp, bakıp, anarım bazen...

Ciğer pare pare, benimdir, döküle dursun,
Hasretliği yüzün den, ciğer söküle dursun,
Yeter, gelde düşürme beni müşküle, dursun,
Sevmek yalan imiş, dersimi, alırım bazen...

Hasretliğini yaratan, aşkı hiç, yaratmasaydı,
Gurbetlere karıştırıp, yarimi, aratmasaydı,
Avuçlarımdan uçurup, yüreği kanatmasaydı,
Dayanılmaz özlem derin, ararım bazen...



Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.