engin denizlere
fırtına ekerken bu yürek
bilmem ki rotayı
hangi erek çizer
söyle bu devirde kaç para eder
bu hesabın icmali
kaç mısraya sığar
bu izdivaç sence
kaç aklını yitirmişe
şefaat eder




demek gidiyorsun
beni yalnız bırakıp
kadehime zehir katıp
gidiyorsun öylemi
bütün çivileri
yerinden söküp
katır,kutur gidiyorsun
senelere eylülleri dize dize sonbahar sız
elveda demeden gidiyorsun
yani ben yokum senin için
yani sen yoksun benim için
bunca emeklerim yok




buraya kadar mı idi
bitmeyecek sandığımız aşk
bu kadar ucuz mu idi
bu kumaş
anlaşıldı vazgeçtin Küçük Yalıdan
Çınar mahallesinden
Ak Alın sokağından
Ergül Bey apartmanından vazgeçtin




unut gitsin sensiz bıraktığın bu adamı
evini odanı unut gitsin
korkma;
kimseye ödenecek bir hesabım yok
senin yerini dolduracak muhatabım da
yok saymayı
ben kaderden öğrendim


dualarım üzerinedir
yerin mekânın
cennet olsun
hakkımsa sana helal olsun