16
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
1383
Okunma
Yan ranzada,
En üst yatakta yatardın.
Sayımda,yoklamalarda,
Arada bir,
Kahverengi bakardın.
Hiç konuşmazdık...
Bir soğuk kış gecesinde,
Kaymış battaniye üstümden.
Yakaladım;
Usulca sen örtüyordun.
Hatta ilkinde,
Öldürür bu komünist beni diye
Ne çok terddüt etmiştim...
Hani,karlı bir gece,
Yalın ayak buzların üstüne
Koymuşlardı seni.
Hani,sabaha karşı hastalandığında
Kimseler ilaç vermemişti.
Denk düşünce tuvalet yolunda
Gizlice tutuşturmuştum eline ilacı.
Gözlerin,
Yüreğinde gülmüştü
Hiç konuşmamıştık....
Konuşşsak,
Sizinkiler hain derdi.
Bana dönek damgası vurulur,
Cezalar alırdık.
Ne yaman bir kavga zamanıydı
Hapisanede bile başlarımız dikti...
Bilmiyorum şimdi nerdesin
Davasına inanmış devrimci çocuk?
Neydi o günler?
Onaltı ay,
Ayni koğuşta,
Yan yana ranzalarda yattıkta
Bir defa konuşamadık.
Bir kere duymadık sesimizi.
Gülemedik şöyle bir,
Gözlerimiz yüreğimizde gülümsedi
Sabahları...
Hep kahverengi bakardık
Bize konuşmak yasaktı.
Yirmi yıl önce,
Söyleseler gülerdim inan.
Bu akşam seni özledim.
Ne hainler gördük,
Ne döneklere rastladık.
Oysa
Bir zamanlar
Konuşsak,yanardık...
sizinkiler vardı,
Bizimkiler vardı.
Birde davaya inanmak vardı.
Bize yaşamak yasaktı...
Şimdi;
Davasına ihanet etmemiş
O sizinkileri,
Bizimkileri.
Adam gibi adamları
Ve seni çok özledim...
Oysa bir zamanlar
Bize yaşamak yasaktı....
Cevap Yaz