Şiirlerimle dertleştim yine dün gece,
Bu çile, bu keder bitsin diyorum…
Sesleniyorum ümitlere, tesellilere,
Yine seni arıyorum, seni soruyorum...



Seni aradım gözlerinin derinliğinde,
Gittiğini bile, bile arıyorum seni…
Yokluğunun ıstırabını duyuyorum sessizce,
Bir defa daha yıkılıyorum yokluğunda gizlice…



Gece mehtaba bakıyorum, bin bir ümitle
Hani bir yıldız vardı ya onu gördüm bu gece
Gökyüzünde onu gösteriyordun bana her gece
O da söylemiyor, o hala burada diye...



Ağlayışını düşündüm, gözyaşlarını
Acaba bana mıydı o damlalar…
Yoksa umursamazlığına mıydı?
Bir defa daha yıkılıyordum, bir daha…



Gözünden, damlayan her damlaya,
El sallayışın sanki unutma der gibiydi
Belki de gerçekten elveda…
Yoksa gerçekten mi gittin söyle…



Yanan korlarda yandım hasretinle
Ama bilmedin sen, anlayamadın…
Seni benden alan kahrolası nedeni
Sen hep kaçtın benden, söyleyemedin...



Gerçekten mi gittin bu şehirden
Ne olur yıldızları güldürme bana
Yırtma hatıraları, çektirme hasretlikleri,
Boşa çıkarma gözyaşlarımı dön artık…