Daha iyi bakar diye yolladık.
Bayburt’taki ablam baktı babama.
Mektup yazıp ara sıra yokladık.
Baş ağrısı ne çektirdi babama.

Yine fenalaştı düştü yollara.
Akhisar’dan önce mola Ankara.
Köyden haberleri o verdi bana.
Üçüncü gün ağırlaştı fukara.

İstasyona gittim bileti aldım.
Bir saat önceden taksi çağırdım.
Sırtıma alarak yola çıkardım.
Taksinin içine uzandı babam.

Sırtıma alarak bindik trene.
Başını masaya yasladı yine.
Ben ağlarım ablam ağlar kime ne?
Bir kemik yığını olmuştu babam.

Ayakkabı bağcığını bağladım.
Ellerini öptüm öptüm ağladım.
Tren kalktı ardından el salladım.
Bir daha geriye dönmedi babam.

Varlık içersin de yokluk çekerdi.
Dürüst mal satardı zarar ederdi.
Namuslu kazanır , helal mal yerdi.
Kimsenin malına bakmazdı babam.

Babası var iken yetim büyüdü.
Destekçisi yoktu , yalnız yürüdü.
Yalan şahitlerle hapse sürüldü.
İki sene yatıp kurtuldu babam.

Hayatta kimseden harçlık almadı.
Harçlık vermeye de hiç alışmadı.
Son zaman cebinde para kalmadı.
Beş metre kefenle göç etti babam.