Her dem basıp da çiğnediğin o kara toprak,
Ne kadar karadır ne kadar ak, sen onu bilemezsin.
Baktın mı son zamanlar aynaya ey şaşkın;
Senin özündür, hamurundur bastığın o kara toprak…

Sana hayat verendir,killi,taşlı ve çamurlu o toprak,
Olmasın hiçbir kulun bu âlemde ve ahrette yüzü kara,
Dilesin Rabbinden daima yüzü olsun ak;
Gönül tarlanı iman ile sula ki hayat yükün olsun pak…

Dallardaki yapraklar dökülüyor yere yere,oluyorlar kara toprak,
Hiç mi ibret almıyorsun basarak çiğnediğin o toprağa bir bak,
Zamanı gelince bir insanda ne el tutar,ne ayak,
Sırtımızda taşıdığımız günahlar bil ki ahrette bizi yakacak…
*
Az yaşa çok yaşa akıbetimiz yine o kara toprak,
Rabbinden dile ki ahretin olmasın çorak,
Okunacak mizanda defterimiz yaprak,toprak,
Son durağımız hayırlısı ile olsun yine o kara toprak…

Mustafa UZ – 16.09.2018

(0546) 801 73 99