Kırıldım
Mevsimi gelmeden,
Yaprağın dalından düşüşüne.
Gözümde bir ömür ,
Gönlümde bin ömür olup,
Yüreğime kezzap döküp giden ,
O vefasız yare kırıldım.
Kitaplarda yazmaz adamlık,
Belki de bu yüzden anlaşılamadık,
Yazılsa ne olurdu ki sanki,
Kim bilir kaçıncı sayfadaydık.
Kapı , duvar olur bazen,
Bazense resimlerden çıkılır yola,
Yaralı yüzümüze ,şöyle dönüp aynada,
Bakamadık korkusuzca.
Uykusuz bin gece normale dönüştü,
Susuz tuttuğumuz oruç ise 12 ay ,
Sanırsın ki gönül evimiz herkesedir saray,
Her saraya soytarı, bir tanedir aday.
Yad ederse dilim eyvahı,
Gitti diye vazgeçerse kalbim aşktan,
Ardından bir adım giderse ayaklarım,
Bir mermiye bakar ak düşen şakaklarım.
Ama kırıldım bir kere !
Mevsimi olmalı her sonun ,
Alışılagelmiş bir tavrı ,
İnsanlar nasıl hazırlanıyorsa kışın gelişine,
Yaza da güzel bir veda yakışmalı .


08.10.2018
02.25


Demir A.