Aşkın ateşiyle hep yana geldim,
Kerem et bendini söndürme sakın.
Bırakıp kendimi ben sana geldim,
Beni tekrar bana döndürme sakın,

Yollarda sürünüp pabuca döndüm
Aşkın alev oldu tutuştum söndüm
Ruhen yaşıyorum bedenen öldüm
Beni tekrar bana döndürme sakın,

Sen orda ben burda tutuna kaldım
Heder olup kendim alaşağ saldım
Gönül kovanından damlayan baldım
Beni tekrar bana döndürme sakın,

Dağları düzleyip koynuna girdim
Aşkından böğrümü hançerle deldim
Sevgi bahçende esen garbi yeldim
Beni tekrar bana döndürme sakın,

Oy dağlar dağlar başın pare pare
Gidilmez kıvrım yol, gidermi yare ?
Yâr desem dostlarım olurmu çare?
Beni tekrar bana döndürme sakın,

Yakubi’yim sardı gamlar kederler
Derdim döksem acep bana nederler
Her dosta güvenme  dönüp giderler
Beni tekrar bana döndürme sakın.

Yakup KÖSE 16.09.2018