zor işte sensizlik
öyle çaresizki yüreğim hiç bir kelimem anlatamıyor kendimi bana
zor işte çok zor sesini duymamak
tutmamak elini ,dalmamak gözlerinin cennetinin seyrine
çok zor inan yokluğun çok acıtıyor
şiir bile yazasım yok
çıkıp dolaşasım yok
oturup kalkasım gülüp oynayasım
gidişin arkasından sadece yasım var hiç birşey yapasım yok
şimdi adresini bilmediğim bir evin pencerinden hayata bakıyorsun
şimdi bütün iç çekişlerinle yaşama telaşındasın
benmi beni hiç sorma
seni unutmaya çalışmanın arefesindeyim
ama o bayram hiç olmayacak bunun düşüncesindeyim
bütün aynaları kaldırdım kalbimden
bütün iyiniyetleri
yaşamak adına kurduğum bütün hayallerimi
gözyaşlarımın mezarlığına gömdüm
bir sen kaldın kalbimde
sana hissettiklerimin tarifi bile yok
nefretten çok aşk aşktan çok nefertindeyim
zor işte yokluğun zor yanlızlığın zor
şiirlerimdeki adının yeri zor
sensizliğin savaşında alıdğım malubiyet zor
gururumun çöküşü hayatımın öyküsü zor
hangi limanın batık gemisi kalbim
hangi yağmurun son damlası gözümdeki yaşlar
istanbulun derin derya sokaklarında kaybettim ben sevgini
olsaydın çekmezmiydim her derdini
öyle gittiki yüreğin yüreğimden
halen kurtulamadım o günün esaretinden
hatırlarmısın giderken beni en nefret ettiğin insana benzettin
işte o gün beni sevginden bile nefret ettirdin
ama zor işte sensizlik çok zor çok zor
çokkkkkkk zorrrrrrr