Seninle aşka bin bir renk katamadım
Vardım yanına sana ben ulaşamadım
Bambaşkaydı aşka bakmıyordu gözlerin
Bana bakmadığın o günü hala ben unutamadım

Yılmadım peşinden geldim umutlarımı bağladım
Anlarsın beni diye gece gündüz kapında yattım
Ne beni gördün sen nede aşk pınarına varamadım
Bana bakmadığın o günü hala ben unutamadım

Çok şey istemedim senden ben bir adım atacaktın
Gözlerime bakarken seni çok sevdiğimi anlayacaktın
Ben gel sarılalım aşkla dediğimde sen kaçmayacaktın
Bana bakmadığın o günü hala ben unutamadım

Teselliden ne anlar gönül sen nereden bileceksin
Giydirdin üstüme hasret ceketini gerimi döneceksin
Gidişin o gidiş öldüğüm gündü o gün sen ölmeyecek misin?
Bana bakmadığın o günü hala ben unutamadım

Sadık olmayanların sayesinde aşk uğramaz memleketimize
Her gün bir aile faciası yaşanır ölümler yağar bak şehrimize
Neden aşka sadık olanlar yoktur aşkla bakmayız gözlerimize
Bana bakmadığın o günü hala ben unutamadım

Öyle ise ben yandım memlekette yansın hiç denilmez
Adam gibi adam olacağız sahip çıkacağız ailemize terk edilmez
Bir kavga sonrasında barışmak varken güzellerimiz üzülmez
Bana bakmadığın o günü hala ben unutamadım

Bir veda bile etmeden gitmekte söyler misin nedir?
Hata bende ise söylemek varken terk etmek nedir?
Aradığını bende bulamadıysan sen bul yanımıza getir
Bana bakmadığın o günü hala ben unutamadım

Var git o zaman kendi karanlıkta kalmış kokmuş kafesine
Artık ihtiyacımda kalmadı nefret kokan senin o nefesine
Hata bende ise söyleseydin kabul ederdim özür dilercesine
Bana bakmadığın o günü hala ben unutamadım

Gülveren’im yaşadığın o günü sen sayma felaket
Senin gibi kaç terk edilen var baksana kaynıyor memleket
Sen aşkla yoluna devam et Mevla’dan gelir bin bir Rahmet
Bana bakmadığın o günü hala ben unutamadım

Mehmet Aluç-Âşık Gülveren