sözler ağır
sözler sağır
az mı laf biriktirdik foyalar dan
tüyolar dan az mı kesik yedik



yanıyor İstanbul kızıl bir düşün misyonu ile
boğazıma tıkanırken hayal kırıkları
ziyanı yok tipi düşsün payıma
söylenecek onca şey varken
esrik bir hüzün karşılaması
yangından arda kalanların icmali



bir bakışa tırsıyorum şimdi
ayrılık ateşle harlıyor
özlem dansını
meğer ne çok yakarmış Eylül
göz kapaklarını



sensiz harfleri boğuyorum
içimi saran göbek bağıyla
eksik nisyan besliyorum imkansızlıklara
siyaha kırılıyor zaman
varlıkla yokluk arası
bir la sesi oluyor notam
bütün parantez içinde yaşananlara inat
bir yalnızlık senfonisidir bu
en azından



yine savmam martıları
uçsunlar diye umuda yolculuğa
yağma be yağmur
yıkma üstüme eksik yanlarımı
çorak yüreğimi eşme
kanarım
seni geldi sanırım



ne kızgın kelimeler lehçesi
nede sevda çilesi
bir kor ki
mıhlanıyor avuçlarıma



görüşme zamanıdır şimdi
lamekan havaları çalan kemancıyla
dudaklarda hala o beste
ağır aksak susmuşum
ne çok da nağmeyi yutmuşum
bir yorum farkıyla