Bazen zaman zaman kendime kızıyorum elimden bir şey gelmiyor diye yüreğim de ne fırtınalar kopuyor bir bilseniz içimi dostlarım

Sahil de Etrafım da her yer de oynayan gülüşen meşk yapan insanlar enstrümanlar eşliğin de raks edip eğleniyorlar

Ben ne kadar mutlu görünmeye çalışsam da içim de yaz günün de kar kış fırtınalar kopuyor yüreğim tarumar hazan yaprakları gibi tel tel dökülüyorum

Onca güzelliği kulaklarım duysa da sanki gözlerim ama yüreğim buruk etraf zifiri karanlık sesimi duyurmak istesem de avazım çıktığı kadar bağırsam da lakin benden başka duyan yok ki be kardeşim

Boğazım düğümleniyor ateşim yükseliyor dilim lal oldu konuşamıyorum

Sanki hayata küstüm içim kan ağlıyor içim de oluşan girdaplar beni içine çekiyor boğuluyorum

Ah ah kime anlatayım derdimi hangi dosta yakınayım halimi adam gibi bir dost mu kaldı bu devir de bunca satılmış varken bu güzelim ülkemiz de

Paran yoksa bırak yakın akrabayı kardeşin çocukların bile bakmazlar yüzüne menfaat dünyası olmuş ulusumuz da yaşam

En kalabalık cadde de kıvrıl san yatsan yeminle yüzlerce binlerce yanın dan insanlar geçse de
lakin hiç kimse seni görmez her kez yüzünü çevirir bir başka yöne bakar görmezden gelmek için

İnsanlar ayrıştırıldı on altı bin yıllık Türk medeniyetimizi örf adetlerimizi yok ettiler insanlığımızı unutturdular sindire sindire ruhlarımızı işlediler duyarsız olmayı üç maymunu oynuyor vatandaşlar

Reşit olmayan sabi küçücük kız çocuklarına fetva verip bazı kendine bilmez insan müsveddesi yobazlar babası dedesi yaşın da ki pezevenklere peşkeş çekip kitapta yazıyor Mubahtır deyip küçücük kız çocuklarının hayallerini ellerinden aldılar

Ecdadımızın bizlere bıraktığı cennet vatanımızı parsel parsel satıp hainlere verdiler üretimi bitirip dışarı dan hastalıklı hayvanları ithal edip bizlere yedirip hormonlu gıdalarla beslediler

Birileri zenginliğine zenginlik katsın tavuk yumurta satsın diye kuş gribi var deyip köylünün üç beş tavuğunu göz dikip kireçli çukurlara atıp gömdüler

Hayatı boyunca bütün cepheler de savaşmış hiç bir savaşı kaybetmemiş dünyanın bir çok ülkesin de heykeli dikilmiş yedi düvele dize getirip kurtuluş savaşın da baş komutan olmuş Cumhuriyetimizin kurucusu Efelerin Efesi Sarı Zeybek Efem mavi gözlü ATAM MUSTAFA KEMAL ATA TÜRKÜMÜZÜ ve silah arkadaşını alkolikler deyip halkı kötülediler

Dört beş milyon Suriyeliyi ülkemiz de birinci sınıf insan yapıp aylık bağlayıp bizlere kendi

Vatanımız da ikinci sınıf vatandaş muamelesi yaptılar bizler ne hale geldik böyle yahu anlamadım gitti

Çanakkale de Koca tepede Dumlupınar da daha nice cepheler de kanını akıtan canını nefeslerini veren
yüz başı Seyfettinler Seyit onbaşılar kınalı Aliler kara Fatmalar Ayşe çavuşlar Halime çavuşlar Asker Sayimeler Gördesli Makbuleler daha nice ismini sayamadığım aslan yürekli kahramanlar yiğitler tüyü bitmedik yetimler bir dakika sonra öleceğini bilse de ölümü bile aşıp şehit düşerken bile gülümseyen cesur Mehmetçikler ne çabuk unutuldu

Ey benim Cennet Vatanımın güzel insanları soruyorum sizlere
Hani Atamız gençliğe hitabın da yazdığı Vatana emanet ettiği gençler nere de Vatan perver Aydınlarımız Bir avuç Vatan pervermi kaldı koskoca bir ülke de işte ben onun içindir ki hiç bir şeyden keyf almıyorum içim acıyor yüreğim kan ağlıyor

Bu Cennet Vatanımız hala ayakta duruyorsa Ecdatlarımızın Aksakallı Ermişlerin Dervişlerin Sahabelerin yüzü suyu hürmetine duruyor

Ecdadını geçmişini bilmeyen it peşin de koşarmış aydınlığı görmeyip karanlıkta yol alanlar geleceğini nasıl tayin edebilirler ki değil mi Vatan Sever Dostlarım

Güzel Ülkemi bu hale getirenler tarihin karanlık sayfaların da çoktan yerlerini aldılar
Dünya durdukça CUMHURİYETİMİZ var oldukça onlar her zaman hain olarak anılacaklar

YAŞASIN VATAN VAR OLSUN TÜRKİYE CUMHURİYETİ

NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE

Ali Sözer olarak ben derim ki

Dünyayı Ve Ülkemizi Daha Güzel Yapmaya Çalışmayan insan İnsan Değildir

Doğayı Korumayan Denizlerimizi Çöp Atanlar Hayvanları Sevmeyen İnsan İnsan Olamaz

Ali Sözer
22/09/2018