Santra

Didik didik aradım araştırdım
Var olduğunu sanan bir yokluk
Yoksa yok olan bir vardamıyım
Şalterlerim atar arada bir benim
Bu aralar psikolojim çok bozuk
Denizin dibi delik bakıyorum da
Suyu azaldıkça ben boğuluyorum
Oysa karadayım ayağım değmez
Gerçek mi acep gördüğüm yoksa
Yine mi bir kandırmaca içindeyim

Örtünüyorum çıplak kalkıyorum
Soyunuyorum kışlık giysiler üstüm
Biri bana oyun oynuyor kurnazca
Açlıktan kırılıyor herkes göz önü
Yemekten patlayacam utanıyorum
Neden her öğün açlık çekiyorum
Bakıyorum ne güzel her şey var
Nefes nefese bir şey bulamıyorum

Yakalayıp deli doktoruna götürdüler
Ak gömlekle sarıp attı tımarhaneye
Ne göreyim eş dost şehir hep orada
Kahkaha içinde deli ülkenin insanları
Dokunmayın psikolojim çok bozuk
Hem psikolojik hem de trajikomik

Ahmet Coşkun